علی رغم وجود برنامه های بلند مدت ده ساله توسعه شهری (جامع و تفصیلی) و همچنین برنامه کوتاه مدت یک ساله (بودجه سالیانه)، تنها یک برنامه میان مدت(پنج ساله) که متناسب با دوره تصدی مدیران شهری(اعضای شورای اسلامی شهر) و محتوایی در حوزه های نیروی انسانی، مالی و اقتصادی، فنی و شهرسازی و ... و با رویکرد مشارکتی تهیه می‌شود، با یکسری الزامات و ضمانت های اجرایی می تواند راهگشای جلوگیری از اعمال مدیریت سلیقه ای در شهر ها باشد.
در برنامه راهبردی-عملیاتی شهر رویکرد برنامه ریزی مشارکتی است یعنی «برنامه ریزی با مردم نه برای مردم است»، که تمام فرآیندهای تهیه برنامه با مشارکت حداکثری ذی‌نفعان و ذی‌نفوذان انجام می شود.
تدوین و اجرایی شدن این نوع برنامه میان مدت(پنج ساله) در سال نخست شروع کار شوراهای اسلامی شهرها که براساس الزامات قانونی موجود تهیه و با در نظرگرفتن ضمانت های اجرایی و پیش بینی برخوردهای قانونی با کسانی که از اجرای برنامه عدول نموده اند، نه تنها موجب کاهش تاثیرات عدم ثبات مدیریت (تغییر و جابجایی شهرداران) می شود بلکه می تواند از شخص محوری و اعمال سلیقه و نظرات شخصی در امورات شهر نیز تا حدی جلوگیری نماید.
