مشروح اظهارات محمد بهمنی به شرح زیر است:
با اینکه از روز نخست و شکل گیری اداره بلدیه (شهرداری امروزی) کارکردی مشخص در حیطه ای کاملا واضح و بدون هرگونه خط و مشی فرهنگی برای آن تعریف و تا مدت های مدیدی این رویه ادامه داشت ولی از زمانی به بعد امور فرهنگی و ساختار ارتقاء فرهنگی جزء لاینفک این نهاد قلمداد و به مرور یکی از معاونت های مهم و استراتژیک شهرداری ها شکل گرفت تا جایی که این بخش از شهرداری ها نقش بسزاء و قابل توجه ای در نهادینه سازی فرهنگ شهرنشینی را به خود اختصاص دادند.
امروزه بدون هرگونه بزرگ نمایی و اغراقی اغلب فعالیت های مدیریت شهری علی الخصوص شهرداری ها که بخش اجرایی امور شهری را برعهده دارند به نوعی ریشه در فرهنگ عامه مردم دارد. امور و پروژه های عمرانی (احداث فرهنگسراها، خانه های فرهنگ و کتابخانه ها،مجتمع های فرهنگی و ورزشی و...) علاوه بر جنبه های زیرساختی و تامین سرانه های لازم، رگه های پررنگ و پرمعنایی از فرهنگ را در خود جای داده اند که استفاده از آنها در گذر زمان باعث ارتقاء فرهنگ عمومی خواهد شد.
به جز موارد کلی که نقش مدیریت شهری در جهت دهی به فرهنگ عامه در آن به وضوح نمایان و ملموس است شهرداری ها با برپایی سمینارها،جشنواره های فصلی و مناسبتی، برگزاری کلاس های آموزشی و...تلفیقی از فرهنگ و هنر را در دسترس شهروندان قرار می دهند تا ناهنجاری های ناخواسته اندک اندک جای خود را به هنجارهای تمدن ساز بدهند که این بخش از فعالیت های فرهنگی-هنری مدیران شهری در ایده آل سازی رفتارهای همگانی با برنامه های گروهی، نوید بخش جامعه و شهری عاری از هرگونه خشونت و نابهنجاری های نامتعارف و نامرسوم خواهد بود.
آنچه مسلم است نقش مستقیم مدیریت شهری در ایجاد فرهنگی یکپارچه در راستای بهبود روابط بین فردی جمعیت غیر همگون جوامع بشری است و آنچه باعث خروج این رویه از یک حرکت ایستا به سمت فعالیت پویا می شود، ابداعاتی است که مسئولین ذیصلاح در این رابطه به کار می گیرند و این بدین معناست که در تمام فعالیت های فرهنگی و هنری باید همواره شمه هایی از نوآوری و خلاقیت وجود داشته باشد.
البته ناگفته نماند که این غیر همگونی فرهنگی قومیت های گوناگون می تواند به کمک مدیران اجرایی این بخش آمده از بطن همین گرایش های مردمی به برنامه های مدون دست یابیم، چرا که در تمام فرهنگ ها و خرده فرهنگ های رایج نقاط قوت بسیاری در ایجاد اشتراکات لازم وجود دارد که فقط کافی است با به روزرسانی به موقع آنها باعث ارتقاء جاذبه و گیرایی آنها شویم.
در خاتمه یادآوری این نکته ضروریست که مدیریت شهری بطور خود خواسته وارد عرصه فرهنگسازی شهری شده است. عرصه و ورطه ای که نیازمند مطالعات زمینه ای بسیار زیادی است که می بایست از سوی کارشناسان حوزه های فرهنگی و هنری تعیین خط مشی شوند، سپس زیر نظر موکلین آنان در نهاد شورای اسلامی شهر و همچنین مدیریت اجرایی (مجموعه شهرداری ها) به اجرا گذاشته شوند. اقدامی که پس از سال ها منتج به رفتارهای مثبت و متقابل شهروندان و زندگی مسالمت آمیز آنان در محیط شهری شده است.
